Μια εντυπωσιακή περιοχή της Αιτωλοακαρνανίας (που αναδεικνύει και την ποικιλομορφία του τόπου αυτού), 15 χιλιόμετρα από το Αγρίνιο, είναι το φαράγγι της Κλεισούρας, ανάμεσα από την οποία περνάει ο εθνικός δρόμος Αντιρρίου Αγρινίου. Εκεί όπου σχηματίζεται γωνία, στη δεξιά πλευρά κατευθυνόμενοι προς Αγρίνιο, στο τέρμα της ανηφόρας, το φαράγγι σχηματίζει μεγάλο «λούκι» ή τομή, το οποίο είναι βατό και χρησιμοποιούνταν παλαιότερα από κτηνοτρόφους. Στο σημείο της αφετηρίας υπάρχει χώρος στάθμευσης της εθνικής οδού, κιόσκι ξύλινο του δασαρχείου, μικρό αλσύλιο με πεύκα κάτω από τα γκρεμνά και συχνά εκεί υπάρχει αυτοκινούμενη καντίνα. Τοίχοι ασβεστόλιθων περισσότερο από 150m οι υψηλοί, γκρίζοι και πορτοκαλιοί υψώνονται και στις δύο πλευρές του δρόμου. Πολλοί από αυτούς φαίνονται κακής ποιότητας βράχοι, άλλοι καταδεικνύουν τους τεράστιους σταλακτίτες ψηλά επάνω στο φαράγγι. Σκαρφαλωμένο στΗ μια πλευρά του είναι το εκκλησά
κι της Παναγίας της Ελεούσας.
Το φαράγγι έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για αναρριχήσεις. Όπως λέγεται από τους ασχολούμενους με το άθλημα της αναρρίχησης οι καλύτερες εποχές για σκαρφάλωμα στην Κλεισούρα είναι η άνοιξη και το φθινόπωρο. Επίσης ενδείκνυται και για το χειμώνα εκτός των πολύ βροχερών περιόδων, οπότε τα σταλακτιτικά μπορεί να τρέχουν νερό από το εσωτερικό τους, και τα απογεύματα του καλοκαιριού εκτός των υψηλών θερμοκρασιών.
Ωστόσο είναι το καλλίτερο πεδίο στην Ελλάδα για αναρρίχηση υπό βροχή, λόγω της ακραίας έκφρασης του δίπτυχου "minimum πρόσβαση - maximum άρνηση
[ πηγή: https://www.epoxi.gr ]
