ΘΥΜΙΟΣ ΠΑΝΟΥΡΓΙΑΣ

ΘΥΜΙΟΣ ΠΑΝΟΥΡΓΙΑΣ

Ο γλύπτης Θύμιος Πανουργιάς γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αγρίνιο από ντόπιους γονείς. Εκεί τελείωσε το δημοτικό και το γυμνάσιο. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα και αργότερα συνέχισε στο Παρίσι στην αντίστοιχη σχολή με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. Το 1964 εγκαθίσταται μόνιμα την Αθήνα. Δουλεύει ακατάπαυστα τη γλυπτική του την οποία εκθέτει κατά καιρούς, φιλοτεχνεί μνημεία, ασχολείται με τα συνδικαλιστικά του κλάδου και ιδρύει μαζί με άλλους γλύπτες τον Σύλλογο Γλυπτών καθώς και Αίθουσα Τέχνης σε εταιρική βάση. Είναι μέλος πολλών επιτροπών διαφόρων φορέων και Υπουργείων. Από το 1972 μέχρι το 1998 δίδαξε σχέδιο και γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών.

Έχει λάβει μέρος σε όλες τις μεγάλες επίσημες διεθνείς διοργανώσεις γλυπτικής, στο Σάο Πάολο, τη Βενετία, την Οσάκα, την Αλεξάνδρεια (βραβείο) και τη Βουδαπέστη (βραβείο). Έργα του βρίσκονται σε πολλές κρατικές και ιδιωτικές συλλογές και μουσεία στην Ελλάδα, την Ευρώπη, τις ΗΠΑ και τον Καναδά. Έχει δώσει το παρόν σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.  

Έργα του Πανουργιά είναι, μεταξύ άλλων, τα κατωτέρω εικονιζόμενα α) Το μνημείο της εξέγερσης των καπνοπαραγωγών και της θυσίας του Βλάχου στη Σφήνα (κυψέλη), β) το μνημείο των πεσόντων στην πλατεία Δημάδη στο Αγρίνιο και γ) το μνημείο της εθνικής αντίστασης στην πλατεία Δημοκρατίας στο Αγρίνιο που παριστάνει τους τρείς κρεμασμένους του αντιστασιακού αγώνα κατά της γερμανικής κατοχής (δίπλα)

 Η αγάπη για την Τέχνη στα χρόνια του πολέμου

Ο Θύμιος Πανουργιάς μιλώντας για τη ζωή του θυμάται τα χρόνια της Κατοχής όπου ξεκίνησε να ασχολείται με το σχέδιο και την γλυπτική. Τότε, εκείνα τα χρόνια, δεν υπήρχαν τα σημερινά υλικά που απαιτούνται για τη ζωγραφική. Δεν υπήρχαν ούτε τετράδια ούτε μολύβια. Ο ίδιος όμως με τη δύναμη της αγάπης του για την Τέχνη κατάφερε να βρει το δρόμο ώστε να πραγματοποιήσει το όνειρό του. Από την ηλικία των 11 ετών έγινε γνωστός με τον τίτλο του ζωγράφου αφού σχεδίαζε συνεχώς. Με το πέρας της Κατοχικής περιόδου ο Θύμιος Πανουργιάς άρχισε να σκέφτεται όλο και πιο πολύ την καλλιτεχνία, ενώ υπήρχαν πλέον και οι προϋποθέσεις ώστε να αναπτυχθεί κάτι τέτοιο. Δύο χρόνια αργότερα τα έργα του είχαν να κάνουν περισσότερο με τη γλυπτική και κυρίως την ξυλογλυπτική. Στα 13 του χρόνια δημιούργησε την πρώτη του ξυλογραφία, ένα έργο το οποίο υπάρχει μέχρι σήμερα. Η ευτυχία για τον ίδιο, όπως υποστηρίζει, ήταν ένας δάσκαλος που τον προέτρεψε να αναπτύξει το ταλέντο του, ενώ μια αίθουσα τότε του σχολείου είχε γίνει μόνιμος χώρος έκθεσης των έργων του. Εκείνο που τον έκανε όμως γνωστό στο χώρο της Τέχνης ήταν μια ζωγραφιά του Τσάρλι Τσάπλιν που την σχεδίασε για την ανάγκες μιας κινηματογραφικής ταινίας. Η ζωγραφιά αυτή είχε φοβερή επιτυχία εκείνη την εποχή με αποτέλεσμα ο ίδιος να αρχίσει να έχει και μια οικονομική ενίσχυση από τα έργα του. Μέχρι σήμερα ο Θύμιος Πανουργιάς συνεχίζει να δημιουργεί έργα αξίας τα οποία έχουν μεγάλη απήχηση, ενώ εκφράζει την ελπίδα να συνεχίσει να δημιουργεί μέχρι να κλείσει τα μάτια του. «Ο καλλιτέχνης δεν σταματά να εργάζεται ποτέ. Ακόμα και όταν κοιμάται δημιουργεί. Μακάρι να έχω την τύχη να κλείσω τα μάτια μου επάνω στη γλυπτική», υποστηρίζει.

[πηγή:https://www.epoxi.gr]