Έννοια. Αλλοίωση της φυσικής κατάστασης των υδάτων, η οποία προκαλείται από την απόρριψη υγρών ή άλλων αποβλήτων στη θάλασσα. Ο μόνιμος και μη αναστρέψιμος χαρακτήρας της αλλοιώσεως των θαλάσσιων υδάτων δεν αποτελεί εννοιολογικό στοιχείο της ρύπανσης της θάλασσας και, επομένως, συνιστά ρύπανση έστω και η πρόσκαιρη αλλοίωση των φυσικών χαρακτηριστικών της θάλασσας. Το γεγονός ότι η απόρριψη από τα πλοία υγρών, τα οποία αλλοιώνουν τα φυσικά χαρακτηριστικά της θάλασσας, λαμβάνει, ενδεχομένως, χώρα στα πλαίσια αφερματισμού, δεν αποκλείει, άνευ ετέρου, ο αφερματισμός αυτός να προκαλεί πράγματι ρύπανση, διότι κατά τη διαδικασία του αφερματισμού δεν αποκλείεται να διενεργείται μη επιτρεπτή απόρριψη στη θάλασσα υγρών, τα οποία, όχι απλώς αλλοιώνουν τη φυσική κατάσταση της θάλασσας, γεγονός που αρκεί, καταρχήν, για να στοιχειοθετηθεί η έννοια της ρύπανσης, αλλά ενδέχεται να περιέχουν και επιβλαβείς ουσίες. Η ρύπανση ή μη της θάλασσας ύστερα από την απόρριψη υγρών από πλοία ή εγκαταστάσεις ξηράς είναι μεν, δυνατόν να διαπιστώνεται με ειδικές χημικές αναλύσεις δείγματος της θάλασσας, ουδόλως, όμως, αποκλείεται η διαπίστωση της ρύπανσης να γίνεται και με άλλους τρόπους, ιδίως όταν αυτή προσλαμβάνει τη μορφή αλλοίωσης της φυσικής μορφής της θάλασσας, όπως είναι, κατ’ εξοχήν η αλλαγή του χρωματισμού της

[πηγή:https://www.foggs.gr]